Tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1920 r. w granice odradzającego się państwa włączono fragment wybrzeża o długości 147 km. 20 czerwca 1920 r. inż. Tadeusz Wenda na podstawie wstępnych studiów terenowych przedstawił sprawozdanie, w którym wskazywał obszar położony w Pradolinie Kaszubskiej, pomiędzy wsiami Gdynia oraz Oksywie, jako najdogodniejszy warunkowo do budowy przyszłego portu handlowego i wojennego, który wkrótce stał się główną bazą polskiej Marynarki Wojennej. Dla potrzeb Marynarki Wojennej przewidziano północną część portu gdyńskiego, zlokalizowaną w pobliżu wsi Oksywie, która w 1926 r. stała się częścią Gdyni. W tym miejscu rozpoczęto budowę nabrzeży, basenów portowych oraz licznych budynków koszarowych, magazynowych, technicznych oraz mieszkalnych.Równolegle do budowy portu wojennego w Gdyni, prowadzono również prace nad budową infrastruktury stoczniowej dla potrzeb Marynarki Wojennej – początkowo w postaci improwizowanych warsztatów portowych, a w latach 30, już w postaci dużej, nowoczesnej stoczni, która w tej samej lokalizacji funkcjonuje po dzień dzisiejszy.O ile o budownictwie i architekturze portu handlowego w Gdyni można powiedzieć, że jest tematem dobrze opracowanym w licznych publikacjach i szeroko popularyzowanym, to o północnej części portu przeznaczonej dla Marynarki Wojennej, można powiedzieć że jest tematem praktycznie nieopracowanym w tym zakresie.Podczas marcowego wykładu Kamil Sarapuk ze stowarzyszenia “Wiatr od Morza” przybliży historię zapomnianych budynków wybudowanych na potrzeby Marynarki Wojennej w Gdyni w okresie międzywojennym.Czas trwania: ok. 90 min. Termin: 13.03.2024 r., godz. 17:30 Bilety: 20 zł Prowadzenie: Kamil Sarapuk / Stowarzyszenie Wiatr od Morza Miejsce: Muzeum Miasta Gdyni, ul. Zawiszy Czarnego 1A Liczba uczestników: 150 osób Opublikowano: 27.02.2024 11:16 Autor: Paweł Jałoszewski (pawel.jaloszewski@gdynia.pl) Zmodyfikowano: 27.02.2024 11:17 Zmodyfikował: Paweł Jałoszewski