13 lutego obchodzimy Światowy Dzień Radia. Święto zostało ustanowione przez UNESCO w 2011 roku, aby podkreślić znaczenie radia jako jednego z najstarszych i najważniejszych mediów na świecie. Trzydzieści lat temu w Gdyni zaczęła nadawać Eska Nord. Niestety dziś już nie ma tej stacji w eterze, ale warto przypomnieć sobie jej historię. 13 lutego obchodzimy Światowy Dzień Radia. To medium, które wciąż odgrywa ważną rolę w życiu społecznym – informacji, edukacji i rozrywce. Od 1994 roku z Gdyni również nadawało radio Eska Nord. Niestety w 2004 roku musiało musiało wyłączyć swoje nadajniki. O historii Eska Nord przypomniało w grudniu ubiegłego roku Muzeum Miasta Gdyni. Z okazji 30-lecia otrzymania przez radio koncesji, w foyer muzeum odbyło się spotkanie z dziennikarzami i twórcami gdyńskiej stacji.Na zdjęciu pamiątki radia Eska Nord (fot. MMG)Spółka Eska Nord powstała w Gdyni 14 maja 1993 roku. 30 września złożyła wniosek o koncesję do KRRiT na nadawanie programu radiowego pod nazwą „Eska Nord”. Udziałowcami spółki byli Krzysztof Jan Wilski i Radio Eska S.A.Stacja otrzymała koncesję w sierpniu 1994 roku. Poważne prace nad stworzeniem radia trwały już od jakiegoś czasu, ale od września ruszyły pełną parą.Na siedzibę radia wybrano najwyższe piętro gdyńskiej YMCA przy ulicy Żeromskiego. Adaptacja pomieszczeń na potrzeby radia to było duże wyzwanie budowlane i instalacyjne, ale wszystko przebiegało sprawnie. Równolegle trwał nabór prezenterów, reporterów, pracowników handlowych, technicznych i administracji. Prezesem radia był Mirosław Machnacki.6 grudnia o godz. 6:00 radio Eska Nord wystartowało ze swoim programem. Dość zróżnicowaną ofertę programową kierowało wówczas do słuchaczy w wieku 25-50 lat.Radio grało dużo muzyki, ale były też programy informacyjne, prognoza pogody, wiadomości drogowe, programy publicystyczne, rozmowy z politykami i horoskop. Nie brakowało również konkursów czy specjalnych programów muzycznych, takich jak np. „Muzyka, którą kochacie”, „Lista przebojów Radia Eska Nord”, „Muzyka ze znakiem jakości” czy „Godzina miłości”. Był też program z muzyką poważną, a nawet program dla dzieci.Później na antenie Eski Nord pojawiły się programy i felietony satyryczne: „Teatrzyk Zielona Gęś”, „Trzynastka”, „Z głowy czyli z niczego”, audycje literackie: „Nieznane podróże Małego Księcia”, „Bajki dla dorosłych”, „Wiersze przed godziną miłości”, autorskie programy muzyczne, program „Morskie opowieści” i „Magazyn filmowy”. Była też powieść w odcinkach. Program był bardzo zróżnicowany, choć czasami brakowało w nim składu i ładu. Może dlatego, że to były czasy, kiedy pojęcie radia sformatowanego dopiero się w Polsce pojawiało.Na zdjęciu m.in. Marian Zacharewicz na grudniowym spotkaniu w Muzeum Miasta Gdyni (fot. MMG)W grudniu 1996 roku nastąpiła zmiana na stanowisku prezesa – został nim Marian Zacharewicz. Chwilę później radio przeniosło się do pomieszczeń w nowym centrum handlowym „Klif”. Nastąpiła redukcja zatrudnienia, a także wprowadzono zmiany programowe.Największe zmiany programowe nastąpiły w 2000 roku. Udało się wówczas zwiększyć moc gdyńskiego nadajnika ze 100 watów do 3 000 watów. Większa moc, a więc większy zasięg oraz formatujące stację zmiany programowe spowodowały duży wzrost słuchalności.Niestety trwający od jakiegoś czasu spór koncesyjny z Eska S.A. spowodował, że gdyńskie radio musiała wyłączyć swoje nadajniki w kwietniu 2004 roku. Po kilku tygodniach, na podstawie nowo wydanej przez KRRiT koncesji, Eska Nord powróciła ze swoim programem, jednocześnie zmieniając go i kierując do nieco młodszej grupy słuchaczy. Zmieniono identyfikację, logo i wszystkie materiały graficzne. Zredukowano programy publicystyczne i słowne, a na antenie zaczęła królować głównie muzyka pop, dance i R&B.Do 2008 roku trwały zmiany właścicielskie i programowe, w wyniku których radio Eska Nord zniknęło z trójmiejskiego eteru na zawsze, a na jej częstotliwości zaczęła nadawać stacja RMF Maxxx. Opublikowano: 13.02.2025 13:46 Autor: Magdalena Śliżewska (magdalena.slizewska@gdynia.pl) Zmodyfikowano: 13.02.2025 13:47 Zmodyfikował: Joanna Śliwińska