Teatr i muzyka, czyli „Rodzanice” na gdyńskiej scenie

Dlaczego los każdej z kobiet wygląda tak, a nie inaczej? Czy przeznaczenie można zmienić? Odpowiedzi na te pytania przyniesie spektakl „Rodzanice”, który powstał w oparciu o fragmenty powieści „Kraboszki” Barbary Piórkowskiej. W Teatrze Gdynia Główna trwają ostatnie przygotowania do premiery tej sztuki. Artystki z Akademii Głosów Tradycji zabiorą widzów w świat kultury słowiańskiej i pradawnych stworzeń. Całość będzie okraszona pieśniami tradycyjnymi z różnych regionów Polski. Premiera już w weekend, 22 i 23 października. Spektakl reżyseruje Ewa Ignaczak.

– Sztuka opiera się na kulturze słowiańskiej i zaczyna się od rodzanic, które pojawiają się zawsze w trakcie narodzin dziewczynki. I one wyznaczają los kobiecie. A później są przy śmierci danej osoby, czyli uczestniczą w momencie odchodzenia z tego świata. W spektaklu znalazła się także inna metafizyczna historia, gdzie są kraboszki. Kraboszki to matki z rodu danej kobiety. I one też się pojawiają, żeby wytłumaczyć, dlaczego los kobiety jest taki trudny i dlaczego na przestrzeni wieków właściwie się nie zmienia. Cały czas cierpimy z tych samych powodów. To było główne zadanie, żeby tekst opowiadał o kobiecie i żeby miał w sobie formułę rewolucyjną. I ma, bo mierzymy się z tym tekstem i przekazujemy go widzom, przede wszystkim kobietom, żeby opowiedzieć o ich losie, może trochę wytłumaczyć, skąd się to bierze i jak można przerwać fatum. Tam jest recepta, jak to zrobić – mówi Ewa Ignaczak, reżyserka spektaklu.

– Widzowie, jeśli czytali powieść „Kraboszki” Basi Piórkowskiej, mogliby się spodziewać białych kitli, klimatu szpitalnego, ale tu ich zaskoczymy. Pani reżyser skupiła się na wątkach magicznych, na wierzeniach słowiańskich. Mam nadzieję, że każdy z widzów odnajdzie w tym spektaklu coś dla siebie, jakąś swoją własną sprawę załatwi. Grając w tej sztuce, właśnie tak do tego podchodzimy. Widz zobaczy tutaj magię oraz świat pradawnych, prastarych stworzeń – tłumaczy Olga Krasoń, artystka z Akademii Głosów Tradycji.

– W pewnym sensie w sztuce chodzi o to, że kobiecy los może nie końca jest już wyznaczony i że można w jakiś sposób wyjść z tego błędnego koła, wydobyć się z tego naznaczenia losu przez rodzanice. Sztuka jest o kobietach, ale też o naszej indywidualnej drodze, a także w pewnym sensie o mierzeniu się ze stereotypami i z własną historią – dodaje Joanna Gostkowska, artystka z Akademii Głosów Tradycji.

– Napisałam projekt w imieniu Towarzystwa Miłośników Gdyni, bo właśnie tam działamy. A sztuka idealnie wpasowuje się w temat. Podczas spektaklu śpiewamy kilkanaście pieśni z różnych regionów Polski. Na Pomorzu mieszka też ludność napływowa, która niegdyś przybyła tutaj ze wsi i miasteczek. Wprowadzamy tu zatem element korzeni Pomorzan – podkreśla Krasoń.

– Zamierzałam połączyć w projekcie teatr i pieśni. Jednak nie spodziewałam się, że będzie w tym aż tak dużo gry aktorskiej. Myślałam, że będą dominować pieśni. Wyzwaniem było, aby przekonać grupę, że będzie to jednak spektakl, a nie teatralizowany koncert. To było dość trudne, ale się udało. Dziewczyny są bardzo zadowolone. Wielu rzeczy się tu nauczyłyśmy. Myślę, że pewne umiejętności przydadzą się nam w przyszłości – podkreśla Krasoń.

• Opublikowano: 20.10.2022 13:15
• 

  Autor: Magdalena Czernek (magdalena.czernek@gdynia.pl)

• Zmodyfikowano: 20.10.2022 16:26
• Zmodyfikował: Karolina Szypelt