Aktualności

ENEMEF: Noc z filmami Emira Kusturicy i Noc Sensu Życia

Miejsce imprezy:
Silver Screen


NOC Z FILMAMI EMIRA KUSTURICY Filmy zwariowane, szalone, rozkosznie nierzeczywiste, irracjonalne, żywiołowe, nierealne, magiczne, błyskotliwe, zabawne, wariackie... Chaos, życie, śmierć, miłość, tęsknota, nienawiść... To wszystko w połączeniu ze wspaniałą muzyką, niebanalną akcją i pięknymi zdjęciami tworzy arcydzieła europejskiej komedii na najwyższym światowym poziomie. Świadczyć o tym może lista nagród każdego z filmów.
- ŻYCIE JEST CUDEM (POKAZ PRZEDPREMIEROWY!), - UNDERGROUND, - CZARNY KOT, BIAŁY KOT.
NOC SENSU ŻYCIA Historie przedstawione w czterech filmach, składających się na kolejny gdyński ENEMEF, czyli Noc Sensu Życia w bezpretensjonalny i ciepły sposób przypomną Ci o prawdziwych wartościach i o tym, co naprawdę w życiu jest ważne. Jeśli lubisz kino festiwalowe i filmy bez pościgów, strzelanin i krwi, za to naprawdę magiczne, nie możesz tego przegapić! Wszystkie filmy, które wybraliśmy szybko zeszły z ekranów, zepchnięte przez większe hollywoodzkie produkcje - a szkoda, ponieważ jest to prawdziwie magiczne kino - takie, po którego obejrzeniu chcesz do niego wrócić....
- INWAZJA BARBARZYŃCÓW, - MIĘDZY SŁOWAMI, - OKNA, - POWRÓT.
Obydwa ENEMEFy odbędą się jednego dnia, o tej samej godzinie i w tym samym kinie (tyle, że na innych salach). Również cena biletów jest taka sama, jednak nie będzie możliwości zmiany ENEMEFu po zakupie biletu - czyli kupując bilet na Noc Sensu Życia nie możesz wejść na sale, gdzie będzie Noc z Kusturicą (i vice versa).
Data ENEMEFu: 10-ego grudnia 2004 r. (piątek). Miejsce imprezy: jak zawsze kino Silver Screen Gdynia. Start: 23:15. Meta: jak zawsze nad ranem.
Ceny biletów (za całą noc w kinie - trzy lub cztery filmy): - cena normalna: 25 zł, - cena zniżkowa: 24 zł (dla posiadaczy biletów z poprzedniego ENEMEFu - z jednym biletem z Nocy Grozy i Horrorów można kupić dowolną liczbę zniżkowych), - cena zniżkowa: 23 zł (dla posiadaczy karty EURO
Życie jest cudem (Zivot je cudo — Serbia i Czarnogóra, Francja, 2004) Reżyseria: Emir Kusturica Scenariusz: Emir Kusturica, Ranko Bozic Obsada: Slavko Stimac, Natasa Solak, Vesna Trivalic, Vuk Kostic, Aleksandar Bercek, Stibor Kusturica Muzyka: Dejan Sparavalo, Emir Kusturica Czas: 154 min. Oficjalna polska premiera - w 2005 r.
Dawno temu, w odległej bałkańskiej republice, Luka budował tory kolejowe. Budował je dla turystów, by mogli przyjechać i podziwiać jego piękny kraj. Luka był wizjonerem i dobrym człowiekiem. Człowiekiem, którego inni ludzie kochali.
Luka z kolei kochał Jadrankę swoją żonę - śpiewaczkę operową miewającą ataki paniki, napady szału, hipochondrii i stuprocentowego, porażającego, niewyobrażalnego szaleństwa. Luka i Jadranka mieli syna, Milosa, którego także kochali nad życie. Milos chciał zostać piłkarzem.
Ale wkrótce wybuchła wojna. Jadranka uciekła z węgierskim muzykiem a Milos został powołany do wojska. Luka był bardzo nieszczęśliwy. Kochał swoją żonę, mimo że była wariatką, a teraz ją stracił. Kochał też swego syna, i bał się, że jego także może stracić.
Co gorsza, Milos został schwytany przez wroga, a Luka opadł na dno rozpaczy. Na szczęście miał przyjaciół. Przyprowadzili oni Luce zakładnika, którego mógł wymienić na syna. Zakładnik Luki był kobietą o imieniu Sabaha.
Sabaha była piękna. Sabaha była słodka, czarująca, i bardzo piękna. Sabaha jadła to, co Luka jej ugotował. Sabaha była jego monetą przetargową, więźniem, którego miał wymienić za Milosa. Lecz Luka czuł, że się w niej zakochuje. Na dodatek Sabaha była muzułmanką, a Luka Serbem, a przecież o to właśnie poszło w tej całej głupiej wojnie. Luka był w kropce!
A jak historia się kończy? Masz szansę dowiedzieć się prawie dwa miesiące przed innymi!
Kusturica w mistrzowski sposób zdołał obrócić tragizm konieczności wyboru między dwiema ukochanymi osobami w groteskową i pełną optymizmu bałkańską wariację na temat 'Romea i Julii'. Underground (Underground — Francja, Jugosławia, Niemcy, Węgry, 1995) Reżyseria: Emir Kusturica Scenariusz: Emir Kusturica Obsada: Miki Manojlovic, Lazar Ristovski, Mirjana Jakovic, Slavko Stimac, Ernst Stotzner, Srdjan Todorovic Muzyka: Goran Bregovic Czas: 192 min.
nie mylić z Underworld i kilkoma innymi podobnymi tytułami!
Najbardziej znany, nagordzony Złotą Palmą w Cannes w 1995 roku film Kusturicy - prawdziwa klasyka kina, na którą ciężko trafić gdziekolwiek - przede wszystkim ze względu na specyfikę tego filmu. Po prostu, ten trzygodzinny film najlepiej ogląda się w kinie - gdzie można wsłuchać się w muzykę Gorana Bregovica, gdzie można w pełni delektować się pięknymi zdjęciami.
Niezwykłe dzieje małej społeczności, która chroni się przed niebezpieczeństwami wojny (w wyniku której komunistyczna Jugosławia przestaje istnieć) w podziemiach i produkuje tam broń dla partyzantów. Marko, który jest łącznikiem pomiędzy dwoma światami, świetnie się czuje w tej roli. Do tego stopnia, że kiedy wojna się kończy nie informuje o tym mieszkańców podziemia. Dopiero po pięćdziesięciu latach udaje im się wyjść na wolność, gdzie, jak się okazuje, wojna trwa nadal.
Film oszałamiający, dynamiczny, chwilami szalony, jego tempo dodatkowo podkreśla wspaniała muzyka Bregovica. Absolutna klasyka europejskiego kina. Czarny kot, biały kot (Chat Noir, Chat Blanc — Jugosławia, 1998) Reżyseria: Emir Kusturica Scenariusz: Emir Kusturica Obsada: Bajran Severdzan, Florijan Ardini Muzyka: Dr Nelle Karajic Czas: 120 min.
Dokładny opis fabuły zająłby kilka stron, więc w wieeeelkim skrócie: Bałkany. Miejscowy pechowiec i nieudacznik wdaje się w ryzykowny interes z groźnym i bezwzględnym gangsterem... A dalej - prawdziwy, niepowtarzalny żywioł.
Choć wydaje się to nieprawdopodobne, Emirowi Kusturicy udało się stworzyć film jeszcze bardziej barwny i żywiołowy niż 'Underground'. Nieprawdopodobne tempo akcji, film tak dynamiczny i spontaniczny, że miejscami szalony i zwariowany. Niesamowity klimat i specyficzny humor, surrealistyczne gagi i wydarzenia (wystarczy przypomnieć świnię konsekwentnie zjadającą Trabanta) - wszystko to sprawi, że z kina wyjdziesz z bólem brzucha od nieustającego śmiechu. I z bólem rąk od bicia braw na koniec filmu... Inwazja barbarzyńców (Les Invasions Barbares — Kanada, 2003) Reżyseria: Denys Arcand Scenariusz: Denys Arcand Obsada: Remy Girard, Stephane Rousseau, Marie-Josee Croze, Dorothee Berryman Muzyka: Pierre Aviat Czas: 99 min.
Film - laureat tegorocznego Oscara w kategorii 'Najlepszy Film Nieanglojęzyczny'. Historia umierającego Remy'ego, któremu w ostatnich chwilach towarzyszą: żona, syn z narzeczoną, przyjaciele, byłe kochanki...
Pełna błyskotliwego humoru, nieco ironiczna, mądra i wzruszająca historia, poruszająca wszelkie aktualne tematy, jak globalizacja, 11 września, wymiana pokoleń, seks, rodzina, śmierć... Podobnie jak inne prezentowane przez nas filmy przypomina, co jest naprawdę ważne w życiu. Przekonaj się i Ty...
Nagrody: - Międzynarodowy Festiwal Filmowy Cannes 2003: nagrody za scenariusz i dla najlepszej aktorki, nominacja do Złotej Palmy, - Międzynarodowy Festiwal Filmowy Toronto 2003: najlepszy fabularny film kanadyjski, - Oscar 2003 w kategorii: Najlepszy Film Nieanglojęzyczny, nominacja do Oscara za scenariusz, - trzy francuskie Cezary w kategoriach: najlepszy reżyser, najlepszy film, najlepszy scenariusz.

Między słowami (Lost in Translation — USA, 2003) Reżyseria: Sofia Coppola Scenariusz: Sofia Coppola Obsada: Scarlett Johansson, Bill Murray, Akiko Takeshita Muzyka: Brian Reitzell Czas: 102 min.
Dla niektórych może być nieprawdopodobne, że ten wspaniały, niezwykle dojrzały film to dzieło 33-letniej reżyserki Sofii Copolli (córki słynnego F.F. Copolla, twórcy m.in. niezapomnianego 'Ojca Chrzestnego'). Opowiada on prostą historię spotkania i subtelnej fascynacji dwójki Amerykanów: podstarzałego aktora, borykającego się z problemami wieku średniego (Bill Murray) oraz młodej mężatki (Scarlett Johansson), absolwentki filozofii, która nie potrafi odnaleźć się w związku oraz obcym kraju. Bohaterowie pomimo dzielącej ich różnicy wieku, doświadczeń są do siebie podobni, każde z nich na swój sposób poszukuje wewnętrznej harmonii, zrozumienia, pokrewnej duszy.
Obok doskonale wykreowanych postaci, oraz prowokujących wyobraźnię półtonów, niedopowiedzeń i łagodnych uśmiechów, magiczną atmosferę filmu budują wspaniale zdjęcia Tokio i współczesnej Japonii. Oglądając ten subtelny, czarujący, lekko ironiczny film nie będziesz się skręcać ze śmiechu - będziesz się uśmiechać, bo tak naprawdę najważniejsze jest to, co udaje się odczytać między słowami...
Nagrody: 5 nominacji do nagrody Złoty Glob, (Najlepszy Film Muzyczny lub Komedia, Najlepsza Reżyseria, Najlepszy Scenariusz, Najlepsza Aktorka w Filmie Muzycznym lub Komedii Najlepszy Aktor w Filmie Muzycznym lub Komedii), Nagroda “Lina Mangiacapre Award' i Nagroda “Upstream' - Wenecja 2003, Nagroda Krytyków - MFF w Sao Paulo, Złota Atena dla Najlepszego Filmu - MFF w Atenach, nagroda FIPRESCI oraz nagroda dla najlepszego młodego reżysera - MFF w Valladolid.
Okna (La Finestra di Fronte — Włochy, Wielka Brytania, Turcja, Portugalia, 2003) Reżyseria: Ferzan Ozpetek Scenariusz: Gianni Romoli, Ferzan Ozpetek Obsada: Giovanna Mezzogiorno, Massimo Girotti, Raoul Bova Muzyka: Andrea Guerra Czas: 106 min.
'Okna' to oryginalny dramat psychologiczny, gdzie cudze życie obserwowane jest przez szybę. Człowiek widziany z daleka zestawiony z obrazem widzianym z bliska, kiedy wszystko wygląda inaczej. Widz poznaje losy wielu ludzi, min. 30-letniej Giovanny, mężatki zakochanej w nieznajomym, którego co wieczór ukradkiem obserwuje w sąsiednim oknie. Jej zapracowanego męża Fillipo, który stara się ratować ich związek. A także Dawida - przypadkowo spotkanego staruszka, który cierpi na zaniki pamięci. Losy bohaterów wypełnione są ekscentrycznymi pomysłami, niezwykłym klimatem. Wszystkie doznania potęguje barwne tło współczesnego Rzymu, magiczny nastrój, rytm ujęć. To piękne, zawierające błyskotliwe przesłanie kino, przywraca wiarę, że jeszcze wszystko się może zdarzyć. Wystarczy zrobić krok ku własnym marzeniom...
Film jest bardzo bogaty pod względem artystycznym, czego najlepszy dowód stanowią nagrody i nominacje: MFF Karlove Vary, Grand Prix - kryształowa kula (najlepszy reżyser i najlepsza aktorka), Nagrody Donatello w kategoriach: najlepszy film, najlepszy aktor, najlepsza aktorka, najlepsza muzyka, najlepszy film edukacyjny.
Powrót (Wozwraszczenie — Rosja, 2003) Reżyseria: Andriei Zwiagincew Scenariusz: Andriei Zwiagincew Obsada: Wladimir Garin, Iwan Dobronrawow, Konstantin Lawronenko, Natalia Wdowina, Galina Pterowa Czas: 105 min.
Zdobywca Złotego Lwa na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2003 roku. Wielka niespodzianka i wielki wygrany tego festiwalu.
Historia dwóch nastoletnich chłopców, których ojciec niespodziewanie wraca do domu po 12 latach nieobecności. Już następnego dnia zabiera synów w podróż, jednak z każdym kolejnym dniem cel wspólnego wyjazdu staje sie dla braci coraz bardziej zagadkowy. Historia o miłości i nienawiści, ambicji i charakterach, potrzebie autorytetu i... potrzebie wolności.
Ta prosta historia została ubrana w formę, która zachwyciła publicznością i krytyką na całym świecie. Pisano o magii i poetyckości tego filmu, hithcockowskim suspensie i symbolice. Powrót jest oficjalnym kandydatem Rosji w walce o Oskara.

ikona
Logotypy unijne