Od kanonicznych dzieł socrealizmu, przez fale i koła nawiązujące do buddyjskich mandali, po obrazy inspirowane telewizją i kolorowymi magazynami – bogatą twórczość Wojciecha Fangora, klasyka sztuki XX wieku, jedynego Polaka, który miał indywidualną wystawę w Muzeum Guggenheim w Nowym Jorku, przybliży Ewa Gorządek z Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie. Zapraszamy na drugi wykład z cyklu „Za granicą sztuki”, który odbędzie się w czwartek 13 listopada o godz. 17:30 w InfoBoxie. Muzeum Emigracji w Gdyni już po raz drugi kieruje się „Za granicę sztuki”, zapraszając na spotkania z postaciami wybitnych znanych, ale i mniej rozpoznawalnych, artystów-emigrantów. Cykl ośmiu wykładów przybliża artystyczne koleje losu twórców, którzy dobrowolnie wybrali, bądź też zmuszeni byli wybrać, życie poza Polską, śledząc ich wpływ na sztukę polską i światową. Wojciech Fangor (ur. 1922) Malarz, grafik, plakacista, rzeźbiarz. Autor projektów architektoniczno-urbanistycznych i scenografii. Urodził się 15 listopada 1922 roku w Warszawie. W latach wojny (1940-44) studiował prywatnie u Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, w 1946 roku otrzymał zaocznie dyplom w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Tuż po wojnie Wojciech Fangor był twórcą kanonicznych dzieł malarskich socrealizmu, nieco później współtworzył Polską Szkołę Plakatu. Na początku lat 50. zaczął współpracować z najwybitniejszymi polskimi architektami, którzy budowali modernistyczną Polskę: Stanisławem Zamecznikiem, Oskarem Hansenem, Zbigniewem Ichnatowiczem i Jerzym Sołtanem. Wspólnie ze Stanisławem Zamecznikiem przygotowali wystawę "Studium przestrzeni", która była nowatorskim environment zbudowanym z obrazów optycznych Fangora. Tylko cztery z nich zawisły na ścianach, reszta została ustawiona na sztalugach. Krążąc między obrazami widz stawał się współautorem dzieła, które nie było zamkniętą strukturą, ale systemem otwartym. "Studium przestrzeni" było dziełem nowatorskim i wyprzedzającym swój czas, klasycznym environment ze wszystkimi właściwościami, jakie ten rodzaj działania artystycznego miał w przyszłości wykształcić. W latach 70. w twórczości Fangora dominowały obrazy z charakterystycznymi kołami i falami o niewyraźnych, zamglonych krawędziach, wywołujące efekty optyczne zbliżone do tych, jakimi operowała sztuka op-artu. To właśnie tymi dziełami artysta podbił Nowy Jork , gdzie w 1970 roku miał, jako jedyny jak dotychczas polski artysta, indywidualną wystawę w Muzeum Solomona Guggenheima. Pokazał tam 37 płócien, prekursorskich dla zachodnich op-artowskich poszukiwań. W połowie lat 70. artysta powrócił do malarstwa figuratywnego (studia przestrzenne wnętrz, prace typu "obraz w obrazie"), a także namalował serię obrazów opartą na przekazie telewizyjnym, w których wykorzystał efekty wizualne typowe dla tego medium. Od połowy lat 80. Fangor komponuje obrazy włączając w nie fragmenty scen, postaci i przedmiotów, często będące cytatami z innych obrazów znanych z historii sztuki lub przemalowane z ilustrowanych magazynów. Wrócił też do malowania portretów, pejzaży i martwych natur. Analizując bardzo różnorodną twórczość artysty nie sposób nie zauważyć, że Fangor nigdy nie porzucił myślenia o przestrzeni, traktując ją albo jako obszar doznań fizycznych albo metaforycznie. Jej badanie można uznać za najważniejszy motyw jego twórczości. Wykład na temat twórczości Wojciecha Fangora poprowadzi Ewa Gorządek z CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie. Ewa Gorządek - główna kuratorka ds. Programu w Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie. Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, tytuł magistra otrzymała w 1984 roku. Od roku 1985 pracuje w Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski. Kuratorka wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych artystów polskich oraz zagranicznych. Krytyczka sztuki ( Obieg, Magazyn Sztuki, Exit), autorka licznych esejów do katalogów, not biograficznych do Słownika Malarzy Polskich (Wydawnictwo Arkady) oraz biogramów dla portalu Culture.pl (Instytut im. Adama Mickiewicza). Więcej informacji na http://muzeumemigracji.pl/za-granica-sztuki-wojciech-fangor/ HARMONOGRAM: 1. Tamara Łempicka (1898-1980), prowadzący: dr Hubert Bilewicz, Uniwersytet Gdański, 22.10 2. Wojciech Fangor (1922), prowadząca: Ewa Gorządek CSW Warszawa 13.11 3. Jan Lebenstein (1930-1999), prowadząca: Magdalena Szafkowska Uniwersytet Wrocławski 10.12 4. Marek Żuławski (1908 -1985), prowadzący:Sławomir Majoch, Muzeum UMK w Toruniu 14.01 5. Roman Opałka (1931-2011), prowadząca: dr hab. Joanna Sosnowska, Instytut Sztuki PAN w Warszawie 11.02 6. Zbigniew Rybczyński (1949), prowadzący:dr hab. Paweł Sitkiewicz Uniwersytet Gdański 11.03 7. Piotr Uklański (1968), prowadzący: dr Łukasz Ronduda CSW Warszawa 8.04 8. Krzysztof Bednarski (1953), prowadzący: prof. Waldemar Baraniewski, Uniwersytet Warszawski 17.06 Opublikowano: 08.11.2014 12:29 Autor: Administrator