27 lutego 2012 r. na rynku pojawiła się druga płyta z serii „Swingujące 3-miasto”, zawierająca nagrania najdłużej chyba istniejącej – zespół działa nieprzerwanie od 1966 roku (!). Wśród 16. - zarejestrowanych w latach 1968–87 - nagrań znalazły się standardy jazzowe (m.in. „Impressions” Coltrane’a, „Meaple Leafe Rag” Joplina), przeróbki polskich przebojów (m.in. „Zegarmistrz światła” „Do łezki łezka”, „Na wszystkich dworcach świata”), a także kompozycje własne zespołu, ze słynną „Bogurodzicą” na czele, za którą dostali nagrodę festiwalu „Jazz nad Odrą ‘71”. RAMA 111 jest chyba jedynym w Polsce zespołem, o którym można powiedzieć, że grała na wszystkich kontynentach i oceanach świata. Dzielili scenę z orkiestrami: Mercera Ellingtona, Harry Jamesa, Nelsona Riddle’a, Artie Shawa i obu braci Dorsey’ów Akompaniowali: Shirley Jones, Cab Calloway’owi, Donaldowi O’Connor, Keely Smith, Marion Rung (laureatka Sopockiego Festiwalu ‘74) oraz grupie Delta Rhythm Boys (Vocal Group Hall of Fame). Kilka lat pracowali z Ireną Santor, Marianną Wróblewską i Markiem Tarnowskim. RAMA 111 założona została w 1966 roku przez: studenta gdańskiej Wyższej Szkoły Muzycznej Jana Rejnowicza (fortepian), który namówił do współpracy: Przemka Dyakowskiego (saksofony), Romana Skurzyńskiego (kontrabas) i Andrzeje Śliwę (perkusja). Zespół szybko stał się jedną z najlepszych formacji tanecznych Trójmiasta, regularnie występując w legendarnych klubach: Żak i Rudy Kot. Pierwszy poważniejszy występ „zaliczyli” podczas Festiwalu „Jazz Nad Odrą ‘68” we Wrocławiu, gdzie akompaniowali Markowi Tarnowskiemu i Mariannie Wróblewskiej, która zwyciężyła w kategorii wokalistów. W trzy lata później, z Piotrem Nadolskim (trąbka) w składzie, za jazzowe opracowanie staropolskiej pieśni rycerskiej „Bogurodzica” otrzymali tam trzecią nagrodę. Od tego czasu, w przerwach między zagranicznymi wojażami, występowali m.in. na festiwalach „Jazz Jamboree” i „Jazz Jantar”, w warszawskiej Filharmonii Narodowej i katowickim Spodku oraz w sopockiej Operze Leśnej i w Non-Stopie. Przez dekadę byli też zespołem Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku. Od roku 1972 kolejnym członkiem zespołu jest multiinstrumentalista Tadeusza Petrowa. W roku następnym RAMA 111 nagrała z Marianną Wróblewską album „Bylebym się zakochała”. Poza tym wzięła udział w wystawieniu w Operze Leśnej „Mszy Beatowej” Katarzyny Gaertner i Ernestra Bryla (1971). Zainicjowali też, nowatorski jak na owe czasy cykl „Disco Rama 111”, będący połączeniem koncertów z dyskoteką (kawiarnia Liliput, Gdynia) oraz Sax Club, prowadzony do dziś przez Przemka Dyakowskiego. P. Dyakowski - znakomity muzyk, świetny saksofonista, prezenter radiowy, a jednocześnie sprawny organizator i animator kultury, to jedna z najwybitniejszych i najbardziej barwnych postaci życia kulturalnego w Gdyni. Jest trzykrotnym laureatem Nagrody Prezydenta Gdyni (dwóch indywidualnych i jednej wspólnie z Karolem Hebanowskim i Piotrem Bulczakiem w dziedzinie animacji kultury). W 2006 r. otrzymał medal im. Eugeniusza Kwiatkowskiego „Za wybitne zasługi dla Gdyni”. Serię „Swingujące 3-miasto” sopockiego wydawnictwa Soliton, zainaugurowała płyta grupy „Baszta” (listopad 2011), a niebawem ukażą się kompakty zespołów „Antykwintet”, „Flamingo” oraz Leszka Dranickiego. Opublikowano: 27.02.2012 00:00 Autor: Michał Kowalski (2011)