1. Rasa psa nie ma wpływu na jego charakter Nic bardziej mylnego. Cechy charakteru psów rasowych, w tym wygląd, są w dużej mierze wynikiem długoletnich zabiegów człowieka, który selekcjonował reproduktory pod kątem określonych, pożądanych w hodowli cech. Są rasy psów powszechnie uznawane za agresywne, które służą celom obronnym. Są też psy przyjacielskie, dzięki czemu świetnie sprawdzają się w domach, w których wychowują się dzieci, czy psy ratownicy o nadzwyczaj dobrze rozwiniętym zmyśle powonienia, co sprawia, że potrafią wyczuć ludzki zapach pod zgliszczami zawalonego budynku. Hodowcom psów zdarza się czasami „przedobrzyć” z doskonaleniem danej rasy i stworzyć niezawodne „maszynki” do polowania, zaganiania owiec lub pilnowania domu, które niejednokrotnie przysparzają kłopotów swoim właścicielom. Wygląd zewnętrzny rasowego psa niejednokrotnie przeczy jego cechom charakteru. Tak jest w przypadku rasy yorkshire terrier, wbrew pozorom nie są to miłe, niczym pluszowe pieski, które uwielbiają dzieci, wręcz przeciwnie. Podobnie jest w przypadku sznaucera miniaturowego, który wręcz nie toleruje nikogo oprócz domowników i z niechęcią traktuje gości odwiedzających jego dom. Zanim dokonamy wyboru, warto poprosić o radę doświadczonego opiekuna, który pomoże w podjęciu decyzji i udzieli przydatnych porad. 2. Pies lubi jeść te same produkty spożywcze, co właściciel To mit. Nie należy ulegać pokusie uczłowieczania psa. To, co smakuje właścicielowi psa, wcale nie musi przypaść do gustu jego czworonożnemu pupilowi. Niejednokrotnie zastanawialiśmy się nad tym, jak nasz pies może z upodobaniem wyjadać z trawnika jakieś śmierdzące resztki pożywienia lub co gorsza – odchody innych zwierząt?! Pies, w przeciwieństwie do ludzi, nie delektuje się pokarmami, zmysłu smaku używa przede wszystkim po to, żeby się czymś nie zatruć. Psie podniebienie jest mniej wyrafinowane niż ludzkie choć odbiera podobne wrażenia zmysłowe, czyli smak słony – nic specjalnego, słodki – może być, gorzki – fuj, kwaśny – ohydny i oprócz kubków smakowych czterech podstawowych smaków psy posiadają tzw. mięsne receptory. Są one wrażliwe na smak mięsa i tłuszczów zwierzęcych. Wykorzystują to producenci karm dla psów dodając glutaminian sodu do karm jako substancję wzmacniającą smak w celu zwiększenia jej atrakcyjności. Także to, co jest „pyszne” dla psa jest często niejadalne dla człowieka. Zatem nasze przekonanie, że należy podzielić się obiadem z ukochanym psem, bo on też to lubi, jest tylko i wyłącznie zaspokojeniem naszych psychologicznych potrzeb. 3. Jeśli pies ma suchy nos, to z pewnością ma gorączkę i źle się czuje Zdrowy pies ma przeważnie mokry nos, dzięki czemu skuteczniej odbiera bodźce węchowe z otoczenia. Jednak suchość nosa wcale nie musi świadczyć o niedomaganiu psa. W upalne dni nos wysycha pod wpływem intensywnego oddychania, które pozwala zwierzęciu odprowadzić nadmiar ciepła z ciała – kosztem niewielkiej utraty płynów. Psom, podobnie jak ludziom, zdarza się płakać przez nos. Nadmiar łez spływa kanalikami łzowymi aż na czubek nosa, skąd zwierzak je zlizuje i rozprowadza po całym nosie, utrzymując na nim odpowiedni stopień wilgotności. Suchość nosa może niekiedy świadczyć o infekcji lub innym procesie chorobowym, przed którym organizm psa próbuje się bronić (możliwe, że przed gorączką), a co za tym idzie, zwiększonym zapotrzebowaniem na płyny ustrojowe. Jeśli mamy podejrzenia, że nasz pies jest chory, należy skontaktować się z lekarz weterynarii. Źródła: http://www.ekologia.pl/wiedza/ochrona-przyrody/psy-mity-i-fakty,17922,1.html Opublikowano: 16.04.2015 13:06 Autor: Administrator