Urodził się w 1966 r. w Legionowie. Mieszkał i pracował w Warszawie. Zanim stał się osobą niepełnosprawną był wysportowany, grał w koszykówkę i uprawiał lekkoatletykę. Gdy miał 16 lat, podczas wakacji skoczył do wody. Od tamtej pory był prawie całkowicie sparaliżowany. Poruszał się na wózku inwalidzkim. Piotr malował ustami, najchętniej pejzaże i martwą naturę. Był rzecznikiem prasowym Artystów Malujących Ustami i Nogami. w Polsce. Był założycielem Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji i Fundacji 'Polska bez barier' oraz twórcą i redaktorem naczelnym magazynu dla osób niepełnosprawnych, ich rodzin i przyjaciół 'Integracja'. Był także autorem wielu programów radiowych i telewizyjnych. Poza tym był członkiem m.in. Rady Programowej przy Muzeum Narodowym w Warszawie, Zarządu Stowarzyszenia Inicjatorów Społecznych Fundacji AshokaPasją życia Piotra Pawłowskiego stało się umożliwienie niepełnosprawnym normalnego funkcjonowania w społeczeństwie. Zaczynając od wprowadzenia zmian do systemu edukacji, aby dzieci niepełnosprawne mogły bez problemów uczęszczać do normalnych szkół, aż po uświadamianie wszystkim, że niepełnosprawni mogą być - jeśli im tylko pomożemy - pełnoprawnymi obywatelami swojego kraju. Nie muszą być obciążeniem dla państwa. Mając określoną wizję przyszłości i związanie z nią ideały, żeby móc to wprowadzać w życie Piotr Pawłowski zainicjował w 1994 wydawanie pisma “Integracja", a potem powstanie Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji (1995). Trzy lata później, przy Stowarzyszeniu powołał do życia Fundację “Polska bez barier', ażeby swoje zamierzenia móc jeszcze skuteczniej realizować. - Założyłem obie organizacje dla Integracji, ponieważ bolało mnie to, w jaki sposób sam przeżywałem niepełnosprawność i w jaki sposób inni sobie z nią nie radzili. Po wypadku długo nie mogłem wrócić do normalnego życia. Byłem bezradny wobec własnej niepełnosprawności i otaczających mnie barier... Dzięki Stowarzyszeniu i Fundacji zorganizował swoją pracę wokół idei - integracji jako normalność we wszystkich relacjach życia społecznego. W tym celu edukował i informował o tym, jak wiele jest jeszcze do zrobienia, aby niepełnosprawni mogli zaistnieć zgodnie ze swoimi możliwościami i aspiracjami w życiu naszego kraju. Organizował kampanie społeczne, konferencje, spotkania, wystawy i koncerty. Prowadził akcje edukacyjne, wydawał czasopismo, książki i broszury, tworzył programy radiowe i telewizyjne.Wszystko, co robił Piotr Pawłowski od 1994 roku było w Polsce działalnością nowatorską. Jako pierwszy stworzył platformę porozumienia pomiędzy światem ludzi sprawnych i niepełnosprawnych oraz dla osób niepełnosprawnych, ich rodzin i przyjaciół a także tych, którzy niedostatecznie jeszcze wiedzą, na czym polega niepełnosprawność... Dzięki tej platformie - łatwiej obalać mity, stereotypy i uprzedzenia, pokonywać bezradność instytucji państwowych, bezradność społeczeństwa i samych niepełnosprawnych. Według Piotra - niepełnosprawność przestanie być problemem dopiero wtedy, kiedy dwa światy: sprawnych i niepełnosprawnych zaczną poznawać się poprzez współistnienie, współpracę i współprzeżywanie świata.Piotr był absolwentem Instytutu Studiów nad Rodziną Uniwersytetu im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego i podyplomowego studium etyki i filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1996-90 był doktorantem Międzynarodowej Szkoły Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk.Otrzymał m.in. następujące nagrody: - wyróżnienie Międzynarodowej Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej POLCUL- Nagroda Pełnomocnika ds. Osób Niepełnosprawnych- Nagroda im. Andrzeja Bączkowskiego za działalność w służbie społecznej, a w szczególności za upór i konsekwencję w rozwiązywaniu problemów społecznych- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za całokształt pracy- Medal Edukacji Narodowej za wieloletni wkład w edukację osób niepełnosprawnych (2003 r.)- Katolicka nagroda TOTUS- Nagroda Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej za działalność humanitarną- Medal 400-lecia m.st. Warszawy i 'Muzeum Narodowego Bez barierKampania 'Niepełnosprawni - normalna sprawa' zdobyła nagrodę Golden World Awards 2001 (International Public Relations Association ) oraz nominację do nagrody ONZ, jako projekt realizujący idee zgodne z celami międzynarodowej społeczności; a także nagrodę dla najlepszej zrealizowanej kampanii społecznej w Konkursie Działań Public Relations 'MEDIUM 2001'- Kiedy słyszę o sobie - 'publicysta', 'nauczyciel', czy 'artysta malarz', to czuję się zażenowany. Zawsze bowiem mam problem z wypełnianiem w przeróżnych formularzach rubryki 'zawód'. Nie potrafię się jednoznacznie określić, bo tak wiele dziedzin mnie pasjonuje. Dziennikarstwo wynikło powinności społecznikowskiej, kiedy okazało się, że trzeba tworzyć pismo, programy dla radia i telewizji. Z wykształcenia jestem pedagogiem i filozofem, ale nie czuję się do końca ani nauczycielem, ale jeszcze bardziej filozofem, chociaż w swojej pracy wykorzystuję dobrodziejstwa tych nauk.Malowanie zaś jest moim hobby i jednym z filarów mojego życia. Kiedyś włożyłem w usta ołówek i zacząłem rysować. Było to o tyle proste, ze wcześniej nauczyłem się już pisać ustami. Im bardziej rozwijam i poszerzam działalność 'Integracji', tym częściej tęsknię za paletą. Z Zajmowanie się sztuką daje mi przede wszystkim wielką radość. Mogę dzięki niej mogę odpoczywać, wyciszać się a czasem odnajdywać. Sztuka też uczy cierpliwości w oczekiwaniu na odpowiednią chwilę do malowania. Cierpliwości w szukaniu kolorów, kompozycji, formy przekazu. Cierpliwości i akceptacji siebie samego. Daje nieograniczone poczucie wolności duchowej.Zatem w rubrykach pt. 'zawód' powiniem pisać: 'pasjonat', 'społecznik' - mówił o sobie Pawłowski. Tekst laudacji wygłoszony przez Prezydenta Gdyni w trakcie uroczystości nadania Honorowego Obywatelstwa:'... nadawać sens życiu, to motto życiowe, które wiernie odzwierciedla to, co robi Piotr Pawłowski.Pasjonat i społecznik, tak jest najczęściej nazywany, twórca platformy porozumienia pomiędzy światem ludzi sprawnych i niepełnosprawnych. Autor licznych kampanii, projektów i publikacji służących łamaniu stereotypów i obalaniu mitów dotyczących niepełnosprawności. Ma do tego największe prawo...Trzeba było ogromnej determinacji i siły by po niefortunnym skoku do wody i dramatycznym zakończeniu dzieciństwa w wieku 16 lat stawić czoła bezradności, zwątpieniu, cierpieniu i rozpaczy.Na szczęście - dzięki samozaparciu, ogromnej ambicji, sile woli, wielkiej pracy i pomocy najbliższych odzyskał nadzieję, a potem wiarę, że będzie żył intensywnie, ciekawie i pięknie.Pasją życia Piotra Pawłowskiego stało się umożliwienie niepełnosprawnym normalnego funkcjonowania w społeczeństwie.Rozpoczął pracę od podstaw, wypowiedział wojnę barierom architektonicznym, ale i - a może przede wszystkim - barierom mentalnymi - pokutującym zarówno wśród ludzi zdrowych, jak i środowisku niepełnosprawnych.Obalanie fałszywych stereotypów, to najtrudniejszy z celów, jakie postawił przed sobą Piotr Pawłowski, a z czasem coraz liczniejsza grupa ludzi podobnie jak on pojmujących ideę integracji, czyli współistnienia, współpracy i współodczuwania świata przez sprawnych i niepełnosprawnych, we wszelkich aspektach życia.To Piotr Pawłowski dziesięć lat temu zainicjował powstanie pisma 'Integracja', następnie Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji, a trzy lata później, w 1998 r powołał do życia fundację 'Polska bez barier', by przekonywać, nie tylko decydentów, lecz ogół społeczeństwa, że niepełnosprawni są pełnoprawnymi obywatelami swojego kraju.Od lat Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji, a także Fundacja 'Polska bez barier' uświadamiają, uczą, krzepą i promują postawy - tolerancji, akceptacji, zrozumienia, wreszcie - wzajemnej sympatii i ufności.Wszyscy pamiętamy kampanię społeczną pod hasłem 'Niepełnosprawni - normalna sprawa', czy 'Płytka wyobraźnia to kalectwo' autora Piotra Pawłowskiego. Realizowane w Gdyni os samego początku wspólnie z Piotrem Pawłowskim programy 'Gdynia bez barier', konferencje Godność - niepełnosprawna?, 'Without limits', 'Miasta otwarte', dały początek nowego etapu w relacjach. Wielu Gdynianom otworzyły oczy i serca na ludzi niepełnosprawnych.Dzięki niemu mogliśmy poznać twórców malujących ustami i nogami, czy gościć wspaniałą wystawę prac najlepszych polskich fotografików, pt.: 'Wiedzieć, słyszeć, dotykać'. Praca i zasługi Piotra Pawłowskiego doceniają kolejne gremia. Jest laureatem nagrody Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych oraz nagrody im. Andrzeja Bączkowskiego za działalność w służbie społecznej, a w szczególności za upór i konsekwencje w rozwiązywaniu problemów społecznych. Uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, oraz Medalem Edukacji i nagrodą TOTUS 2003.Konferencje, spotkania, książki, broszury, konkursy, koncerty, kampanie informacyjne, programy radiowe i telewizyjne - pod egidą Piotra Pawłowskiego zmieniły Polskę! Problematyka osób niepełnosprawnych ma dzisiaj w naszym kraju nieporównywalnie wyższą rangę niż przed laty!To, co dziś wydaje się tak oczywiste: integracyjne przedszkola i szkoły, niskopodłogowe autobusy komunikacji miejskiej, podjazdy w teatrach, kinach, dyskotekach i restauracjach, a przede wszystkim - coraz bardziej zauważalna obecność osób niepełnosprawnych w miejscach publicznych - jest bez wątpienia zasługą Piotra Pawłowskiego.Filozof i nauczyciel, zawodowo czynny jako dziennikarz, założyciel i redaktor naczelny pisma, wydawca, artysta malarz, organizator wielkich kampanii oraz programów społecznych i edukacyjnych, animator zdarzeń i niezwykle skuteczny człowiek walce na rzecz systemowych rozwiązań prawnych, w ciągłych rozjazdach, a przy tym wszystkim - szczęśliwy, bo kochający i kochany?- od dziś Honorowy Obywatel Gdyni! PIOTR PAWŁOWSKI'Rada Miasta Gdyni przyznała Piotrowi Pawłowskiemu Honorowe Obywatelstwo Gdyni Uchwałą XIX/394/04 z 28 kwietnia 2004 roku.Piotr Pawłowski zmarł 8 października 2018 r. w Warszawie. foto: Maurycy Śmierzchalski Opublikowano: 08.08.2007 00:00 Autor: Marek Grześ Zmodyfikowano: 11.10.2018 10:03 Zmodyfikował: Dorota Nelke