Baduszkowa Danuta (1919 - 1978)

Naprawdę nazywała się Karolina Dostalikówna. Pochodziła ze Stryja, gdzie urodziła się 10 października 1919 roku. We Lwowie ukończyła Akademię Handlu Zagranicznego i naukę muzyki w klasie fortepianu profesor Wandy Głuszkiewicz.

Swoje losy związała z teatrem od wczesnych lat powojennych.  Do Teatru Muzycznego przybyła z Gliwic. 18 maja 1958 r. odbyła się pierwsza premiera "Bal w operze" Richarda Heubergera w inscenizacji i reżyserii Baduszkowej. Siedzibą teatru był wówczas Morski Dom Kultury w Gdańsku- Nowym Porcie przy ulicy Marynarki Polskiej 111. W 1958 r. Teatr otrzymał jako siedzibę tymczasową budynek w Gdyni przy ulicy Bema 26, którą do roku 1961 dzielił z Teatrem Wybrzeże.

Teatr Muzyczny zawdzięczał Baduszkowej niesamowite tempo i dyscyplinę. Danuta Baduszkowa była wszędzie; w nastawni u elektryków, była inspicjentką, suflerem, garderobianą, pomagała zmieniać dekoracje na scenie, a nawet przybijała gwoździe. To ona nadała gdyńskiej scenie rozmach i styl. Realizując marzenie o nowoczesnym teatrze muzycznym wprowadziła obok klasycznego, operetkowego repertuaru  musicale. To dzięki niej w Gdyni odbywały się prapremiery słynnych potem utworów. W czasach kierownictwa Baduszkowej na deskach Muzycznego pojawiły się takie spektakle jak: "Orfeusz w piekle", "Piękna Glatea", "Domek trzech dziewcząt", "Paziowie Królowej Marysieńki", "Bajadera", "Cnotliwa Zuzanna", "Księżniczka czardasza", "Rozkoszna dziewczyna", "Panna wodna", "No, No Nanette", "Król włóczęgów", "Nitouche", "Piękna Helena", "Czarujący Giulio", "Sensacja w Londynie", "Zemsta nietoperza", "Serwus Pietrek", "Can-Can", "Swobodny wiatr", "Dobranoc Bettino", "Ja tu rządzę", "Zamek na Czorsztynie", "Fajerwerk", "Mój sąsiad Romeo", "Ciotka Karola", "Wesoła wdówka", "Ptasznik z Tyrolu", "My Fair Lady", "Wiedeńska krew", "Noc poślubna", "Emil i detektywi", "Fantastyczny rejs", "Rinaldo", "Cygańska miłość", "Panowie z ogłoszenia", "Dama od Maxima", "Wesoła wojna", "Sewastpolski walc", "Testament dziwaka", "Gejsza", "Tradycja dowcipem załatwiona", "Moulin Rouge", "Madagaskar", "Siedem dziewcząt pod bronią", "Kaper królewski", "Wygnanie z Raju", "Nocleg w Apeninach", "Figle szatana", "Noc w San Francisco", "Żółta szlafmyca, czyli kolędy na Nowy Rok", "Coś z życia- kabaret", "Opiekun mojej żony", "Gajane", "Diabeł nie śpi", "Karuzela", " Kto się boi starych kapci", "Kraina uśmiechu", "Chwila ulotna", "Córka madame Angot", "Kochankowie z Toledo",  "Kariera Nikodema Dyzmy", "Ferajna z Powiśla", "Pan Zagłoba", "Majcher Lady", "Nie kłam kochanie", "Uśmiechnij się", "Polanica", "Machna wierności", "Czarująca szewcowa", "Pchła w uchu", "Cecylia Valdes", "Pancerni i pies", "Prawo pierwszej nocy", "Lili chce śpiewać, czyli rozwód przed ślubem", "Królewna Śnieżka", "Przygody Sindbada Żeglarza", " Madame Sans Gene", "Ech, jabłoczko. Pieśni rosyjskie i radzieckie", "Machiavelli", "Cyrulik ze starówki", "Skowronek", "Baśń o grających jabłkach", "Promises- Promises", "Fontanna z Neptunem", "Wieczór baletowy", "Szwejk", "Pinokio", "Zielony gil", "Poemat pedagogiczny", "Nasz człowiek w Hawanie", "Dwie księżniczki", "Stan wyjątkowy", "Esik w Ostendzie", "Czarodzejska miłość".

Danuta Baduszkowa  pierwsza - w powołanym przez siebie do życia studium przyteatralnym - zaczęła kształcić wyspecjalizowanych dla potrzeb sceny muzycznej aktorów - zarazem śpiewaków i tancerzy.   Jej najbardziej spektakularnym  osiągnięciem była jednak budowa  nowej siedziby  gdyńskiego teatru. Dzięki ogromnej determinacji Danuty Baduszkowej powstał w ciągu dziesięciu lat - trzeci co do wielkości gmach teatru w Polsce. Niestety, jego twórczyni, wskutek śmiertelnej choroby - nie dożyła końca budowy nowej, wymarzonej przez siebie siedziby. Pochowana na Cmentarzu Witomińskim.

W 1992 roku Teatrowi Muzycznemu nadano imię Danuty Baduszkowej.