„I Gdyńskie Warsztaty dla osób niepełnosprawnych z psami asystującymi" odbyły się w dniach 5 - 9 października 2009 r. To pierwsza taka impreza w Polsce. Ich celem było podniesienie jakości pracy psa asystującego, zwiększenie świadomości społecznej oraz wymiana doświadczeń. W warsztatach wzięło udział 10 osób niepełnosprawnych. Fot.: Fundacja DOGIQNa zakończenie warsztatów w Urzędzie Miasta Gdyni odbyła się konferencja naukowa „Rola psa asystującego we wspomaganiu aktywności osób niepełnosprawnych w aspekcie społecznym i prawnym". Uczestniczyły w niej prawie wszystkie organizacje specjalizujące się w szkoleniu psów asystujących. Wśród uczestników znaleźli się m.in.: Andrzej Kłosiński (behawiorysta, psycholog, specjalista terapii zachowania zwierząt, założyciel AmiChiem), Nina Bekasiewicz (terapeuta, psycholog, Prezes Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym PRZYJACIEL) i Aneta Graboś (pionier w dziedzinie szkolenia psów w Polsce, Prezes Fundacji DOGIQ, autorka gdyńskiego programu „Pies w wielkim mieście"). Uczestnicy konferencji wspólnie analizowali rolę psa asystującego w kontekście nowelizacji ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. „O rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych", która dotyczy wstępu osób niewidomych oraz niepełnosprawnych ruchowo z psami asystującymi do miejsc publicznych. Joanna Steczkiewicz - Szpyt z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej zaprezentowała projektrozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej w sprawie rodzajów psów asystujących, wydawania certyfikatów i rejestru podmiotów uprawnionych do wydawania certyfikatów. Dokument wzbudził wątpliwości, a polemika wykazała wiele błędnych założeń, które zamiast chronić interesy osób niepełnosprawnych tworzą jedynie zbędną biurokrację i ograniczają w działaniach organizacje non-profit szkolące psy asystujące. U większości osób napotkany pies asystujący wzbudza sympatię - chcemy podejść, pogłaskać go, może i poczęstować czymś dobrym.Niewielu z nas zdaje sobie sprawę, że pies asystujący osobie niepełnosprawnej jest w pracy! Wypełnianie obowiązków pomocnika takiej osoby wymaga od psa ogromnego zaangażowania, ale przede wszystkim skupienia i koncentracji. Traktując psa asystującego jak pupila przeszkadzamy mu w wykonywaniu obowiązków, jakim jest pomoc osobie niepełnosprawnej. Jeżeli sami mamy psa, chętnie pozwalamy mu podbiec do psa asystującego, powąchać go, przywitać się z nim, pobawić. Rodzice często zachęcają swoje dzieci "idź i pogłaszcz pieska", a wszyscy chcą wyrazić swoją sympatię dla czworonoga wołając go, głaszcząc, cmokając etc. I wtedy osoba niepełnosprawna prosi, żeby tego nie robić. Czujemy się wtedy obrażeni, uważając takie zakazy za nieprzyjemne. Mało kto wie, że pies asystujący jest szkolony za pomocą metod pozytywnego wzmocnienia co oznacza, że smakołyk i pieszczota jest dla niego nagrodą za dobrze wykonaną pracę. Cmokanie i wołanie psa pieszczotliwym tonem może zatem zdezorientować pracujące zwierzę. Jak zatem ustrzec się błędów w zachowaniu wobec psa asystującego?PIES ASYSTUJĄCY ZAWSZE PRACUJE W UPRZĘŻY IDENTYFIKACYJNEJ, jeśli ma ją na sobie, przestrzegaj następujących zasad:- nie głaskaj psa bez pozwolenia opiekuna, - nie cmokaj i nie wołaj go, - nie hałasuj w jego obecności- nie dawaj mu smakołyków, - jeśli masz psa przywołaj go do siebie, żeby nie przeszkadzał psu pracującemu. Jeśli podoba Ci się pies asystujący to oczywiście możesz to, wyrazić, ale zwróć się w pierwszej kolejności do jego opiekuna. Za takie zachowanie osoba niepełnosprawna i jej psi pomocnik będą Ci bardzo wdzięczni!Więcej o psach asystujących → na portalu informacyjnym dla właścieli psów "Pies w wielkim mieście"Bohaterowie konferencji nie byli zainteresowali obradami ;) fot.: Dorota Nelke Opublikowano: 09.10.2009 00:00 Autor: Dorota Nelke (11@gdynia.pl)